สวัสดีครับ ตอนนี้ที่นางรองฝนตกบ่อยขึ้น ทำให้ผมนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา ตอนม.3 ผมยังจำได้เลยว่า ผมวิ่งตาดฝนมาเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เดินตาดฝน อากาศเย็นๆ ผมเดินตาดฝนไปเรียนกับเพื่อน ๆ ก็นะมันผ่านมาแล้ว ฤดูฝนปีนี้ไม่ต่างจากปีก่อน ๆ แต่ต่างที่ผมไม่ได้เดินกับเพื่อนที่ผมเคยเดินด้วยตลอด ผมและคุณหรือใครก็ตามไม่สามารถหมุนเข็มนาฬิกาเพื่อกลับไปวันแห่งความจงจำดีๆ เหล่านั้นได้ ความจงจำเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไปตามกาลเวลาที่เปลี่ยนไป
ปล. ผมเคยคิดถึงวันเก่า ๆ ครับ
ขอบคุณครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น