สังคมไทยต้องยอมรับคนพิการให้มากกว่านี้

สวัสดีครับ วันนี้ตอนเย็น ผมมาที่ตลาดสายสอง ชึ่งมีข้าวของกินมากมายให้เลือกซื้อ ผมเดินไป ไปเห็นร้านขายซูชิ แม่ค้าร้านนี้เป็นผู้พิการทางการพูด ผมรู้จากป้ายที่ติดไว้หน้าร้านครับ ขายซูชิอันละ 5 บาทครับ ผมเห็นแต่ผ่านไปผ่านมา ไม่มีใครสนใจครับ ผมเดินไปมาหลายรอบสุดท้ายผมก็สี่ชิ้นครับ ผมใช้ภาษามือบอกเขา แล้วเขาให้ใช้ซ้อนเลือกเอาครับ แล้วผมก็ให้เขาให้กล่อง แล้วเขาทอนเงินไม่พอเพราะไม่มีเหรียญครับ จึงไปแลกกับแม่ค้าข้าง ๆ โดยใช้ภาษามือครับ (ผมให้ใบร้อยไปครับ) เขาทอนได้ถูกเลยครับ เขาแถมให้ผมหนึ่งชึ้นครับ :) ผมก็ยึ้มให้กำลังใจเขากลับไปครับ ทำให้ผมได้รู้ความจริงและเข้าใจที่ว่า

สังคมไทยต้องยอมรับคนพิการให้มากกว่านี้ คนเราไม่มีใครเลือกที่จะเป็นแบบนี้ แต่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้ ทุกคนในสังคมควรให้การยอมรับ ส่งเสริมและให้โอกาสกับคนพิการให้มากกว่านี้ เพราะเราเป็นคนไทนเหมือนกัน เป็นเพื่อนร่วมโลกใบนี้เหมือนกัน

ขอบคุณครับ