Wannaphong Blog

หลังจากที่ผมใช้บริการบล็อก Blogger จาก Google มานานหลายเดือนแล้ว ผมได้พบปัญหามากมายในการใช้บริการบล็อก Blogger ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเขียนบล็อกที่ส่งข้อมูลช้า และบางครั้งก็รำคาญเกินไป ยังเขียนโค้ดไม่เสร็จก็ขึ้นแจ้งเตือนอยู่นั้น และปัญหาในการปรับแต่งธีมที่ยากเกินไป ผมได้ไปสร้าง Cloud สำหรับที่ผมจะไปย้าย คือ http://openshift.redhat.com/ ผมได้เลือก Public PaaS ซึ่งบริการฟรีไม่เสียค่าใช้จ่าย (ใช้งานได้แค่ 3 เว็บ) ผมได้เลือก WordPress เป็นระบบสำหรับสร้างบล็อกฟรี ๆ พัฒนาบนภาษา PHP ซึ่งเป็นภาษาที่ผมถนัดก่อนมาเขียน Python หลังจากนั้นผมได้ลง plugins ที่จำเป็นดังนี้ Blogger Importer Redirection Search & Replace เมื่อผมลงเสร็จ ผมเข้าไปยังหน้า เครืองมือ > นำเข้า ผมเลือก Blogger  แล้วเข้าสู่ระบบ เลือกบล็อก Python 3 ทำการโอนย้ายเนื้อหา ความคิดและรูปภาพที่อยู่ใน Blogger มายัง WordPress แต่ผมต้องพบกับปัญหา เมื่อย้ายบล็อกมายัง WordPress  เจ้า WordPress  ทำการปรับขนาดรูปและแก้ไขลิงค์ในบทความทั้งหมด ให้เป็นรูปภาพขนาดเล็ก ทั้ง ๆ ที่ในบทความใช้รูปขนาดใหญ่ ผมจึงต้องใช้ Search & Replace ใช้ S

ผมได้ไปอ่านข่าวหนึ่ง ผมไม่ขอพูดอะไรแล้วกัน ผมเลยนึกถึงว่า เราจะเก็บข้อมลสำคัญ เช่น รูปภาพ งาน โค้ดโปรแกรมอย่างไรให้ปลอดภัยจากบุคคลอื่น ๆ ได้เกือบ 100 % แน่นอนว่าการอัปขึ้น Cloud ไม่ได้ช่วยอะไร ดังนั้นผมเลือกเข้ารหัสข้อูลและสำรองข้อมูลดีกว่า ตั้งรหัสยาว ๆ ใช้การเข้ารหัสระดับสูง ๆ และสำรองไฟล์งานไว้ในที่ปลอดภัย เช่น ใส่เอาไว้ในการ์ด micro sd card แล้วเข้ารหัสอีกรอบครับ

เมื่อวาน ผมกินกาแฟไปแก้วหนึ่ง เป็นกาแฟขายตามร้านขายน้ำ แก้วละ 20 บาท ผทกินเข้าไปผลที่ตามมาคือ นอนไม่หลับ (ปกติหลับ) 😂 กว่าผมจะหลับสนิทก็เกินถึงตีสี่ของวันถัดมา ผมตื่นนอนสามโมงเช้า 😂😂😂 เพราะแดดส่องตาพอดี =^= ผมอ่านหนังสือแล้วไม่รู้เรื่อง 😰 จำบ่ด้าย 😪 พรุ่งนี้สอบกลางภาคอีก เวรเอย 😂

ช่วงนี้นางรอง บ้านผม เข้าสู่หน้าหนาวเต็มตัวซะทีครับ อากาศไม่ค่อยร้อนตอนกลางวัน แต่ทำผมเป็นหวัดเลย 555 ก็ดีนะ ผมชอบหน้าหนาว >=<

ช่วงนี้ผมว่าง ผมจะนั่งเล่นคอม ไม่ก็ดูหนัง อ่านหนังสือไปตามอารมณ์ผมนั้นแหละ ถ้ามีคาบว่างที่โรงเรียนจะใช้เวลานั้นเข้าเว็บ อ่านข่าว เกม ผมไม่ค่อยได้เล่นแล้ ในมือถือผมมีแค่ไม่กี่เกม ก็ดีนะ

การถูกเข้าใจผิด แล้วคนเจ้าใจผิดไม่เปิดใจให้ปรับความเข้าใจกัน เป็นเรื่องน่ารำคาญที่สุด ช่วงนี้ผมก็นะ… กำลังเจอกับเรื่องที่ผมเขียนนี้อยู่ ก็เรื่องน่ารำคาญนั้นแหละครับ ส่วนตัวผมและทุก ๆ คนคงไม่มีใครอยากถูกเข้าใจผิดเพราะมันจะทำลายจิตใจกัน จะกลายเป็นว่ามาจ้องจับผิดกัน ถึงเค้าจะจับผิดเรา ผมไม่สนใจนะ ผมก็เป็นอย่างที่ผมเป็นต่อไป คนที่คอยเอาแต่จับผิด คือ คนที่ดีแต่พูด ไม่ได้สร้างสรรค์อะไรที่ดีงาม เป็นหนึ่งในข้อความที่ผมได้มา กลายเป็นหนึ่งในคำคมที่ผมชื่นชอบ และมีอีกคำคมหนึ่งที่ผมคิดมาได้เอง เป็นช่วงที่ผมจิตตกเลย ผมเครียดเรื่องเรียน สอบและเขียนบทความบล็อก Python 3 เป็นเรื่องที่เกิดเรื่องก่อนปิดเทอม ผมได้รับกำลังใจจากทั้งพี่พิมพ์ และเพื่อน ๆ ผมไม่กี่คนที่เข้าใจผมและเข้าใจเรื่องนี้ ผมเลยไม่เป็นอะไรมากครับ ช่วงนั้น หากมีคนทำอะไรไม่ดีกับเรา อย่าไปสนใจ อย่าตอบโต้กลับ ให้เอาชนะด้วยความดีที่เรามี ช่วงนี้ผมมุ่งลองทำอะไรต่าง ๆ ด้วยคำคมด้วยอันนึ่ง เวลาทุกวินาทีมีค่า สามารถใช้สร้างสรรค์อะไรใหม่ ๆ ได้เยอะ ผมก็เป็นอย่างที่ผมเป็นต่อไป ผม ไม่สนใจพวกนั้น ผมอาจจะเป็นพวกบ้าระห่ำ บ้าในอัตรา อยู่เฉย ๆ โด

“นางรอง นางรอง นางรอง ใช่เป็รองเหมือนชื่อนาง" โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ครับ ตอนนี้ผมอยู่ ม.4 ผมเข้ามาเริ่มที่นี่ตั้งแต่ปี พ.ศ.2551 ตั้งแต่ม.1 ผมได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ สิ่ง ๆ หลาย ๆ อย่าง ได้ทั้งความรู้และประสบการณ์ชีวิต ผมคงเขียนบอกไม่หมดเลย ผมรักโรงเรียนนางรอง อันนี้เป็นวิดีโองานกลุ่มแรกที่ผมส่งคุณครู ปล. ผมก็ไม่กล้าเปิดดูอีกเลย นับจากที่ส่งครูแล้ว